جایگاه میراث تفسیرى اهل بیت (ع)

 بررسى و نقد دیدگاه‌هاى مفسّران قدیم و معاصر در باب حجیّت خبر واحد در تفسیر قرآن کریم است. نویسنده پس از ذکر حدیث مشهور ثقلین، مفاد این حدیث را ذکر مى‌کند و به برداشت‌هاى آیت‌اللَّه بروجردى در مورد عبارتهاى گوناگون حدیث ثقلین اشاره مى‌کند. سپس به جایگاه و نقش روایت در تفسیر و دیدگاه‌هاى موافقان حجیّت خبر واحد در تفسیر پرداخته و در این زمینه چند دیدگاه را مطرح مى‌کند:  دیدگاه شیخ طوسى: روایت تفسیرى قطع آور یا همراه با قرائن قطعى در تفسیر قرآن حجیّت دارد و خبر گمان‌آور و غیرقطعى به عنوان مراد احتمالى آیه مى‌تواند مورد استفاده قرار گیرد اما به عنوان تفسیر واقعى آیه معتبر نیست، آیت‌اللَّه خویى: روایتى که از سند و طریقى قطعى برخوردار باشد حجیّت دارد و روایتى که دچار ضعف باشد و شروط ویژه اعتبار را نداشته باشد، معتبر نیست.  علامه طباطبایى: روایات تفسیرى تنها در فرض تواتر و قطع‌آور بودن معتبرند و در غیر این صورت نمى‌توان آنها را حجّت شمرد. نیز روایات تفسیرى، روش تفسیر را آموزش مى‌دهد و نقش تفسیرى ندارد، و استاد معرفت: شرط پذیرش خبر واحد در تفسیر همراه بودن آن با قرائنى است که بر صدق و راستى آن گواهى دهد. در پایان نیز به نقد و ارزیابى دیدگاه‌ها پرداخته است.